Ahmet Dümrül

Soframızda soğan ayran
Özlem oldu özlüyorum
Geçmişte ki düğün bayram
Özlem oldu özlüyorum

Dost elinda çalan sazlar
Tellerinde sevda gizler
Kış yaşarken gelen yazlar
Özlen oldu özlüyorum

Doğar ölür tüm insanlar
Geldi geçti yüzler binler
Mazide ki güzel günler
Özlem oldu özlüyorum

Yüreğimde yanar bir köz
İnanmazlar görmüyor göz
Sevgilide bir tatlı söz
Özlem oldu özlüyorum

Bozkırlarda açan güllere
Çamurlu çakılı yollar
O kurbanım diyen diller
Özlem oldu özlüyorum

Saçlarıma düştü karlar
Etiğidir çeksin deler
Doğupda gezdiğim yerler
Özlem oldu özlüyorum

Temiz kağıt yazan kalem
Hep derdime oldu melhem
Sevgilide gelen selam
Özlem oldu özlüyorum

Kulağıma bir ses çalar
Uzaklara gözüm dalar
Eşim dostum akrabalar

Özlem oldu özlüyorum

Cahillere yardır körlük
Cahil’le sağlanmaz birlik
Dağlarda kaldı özgürlük
Özlem oldu özlüyorum

Ahmet Dümrül’ün hevesi
Mutlu görmektir herkesi
İnsana insan demesi
Özlem oldu özlüyorum